Lüzumsuz Empati


Sadece bana mı oluyor bilmiyorum, tv'deki saçmasapan programlardan birinde saçmasapan bir konu tartışılırken bir taraf deliler gibi alkışlanıp öbür taraf öksüz bırakılınca, kendimi öbür adam/kadın için çok kötü hissediyorum. Sonra o az alkışlanan adam/kadın da öyle hissediyor olmalı ki, çoğunlukla herkese saldırıya geçen bir konumda yer alıyor. Bu olayın Siyaset Meydanı'ndan, Zuhal Topal'la İzdivaç'a kadar geniş bir portföyde vuku bulması iyice canımı sıkıyor. Sürekli her lafın deliler gibi alkışlandığı programlarda da Türk halkı için çok üzülüyourum. Fikrimizi savunmayı karşı taraftan her şekilde daha fazla ses çıkarma olarak gördüğümüzü bir kez daha anlayınca sebepsiz sıkıntılar çekiyorum, içim ekşiyor.




Mesela sırf bu yüzden Abbas Güçlü ile Genç Bakış programını izlemiyorum. Ne zaman izlesem bir hafta depresyondan çıkamıyorum. Bir hafta sonra da yenisi başlıyor zaten.

Hiç yorum yok: