Müslüm Gürses ve Biz

Eskiden onu tu kaka gösteren tipler şimdi ne kadar benimsedi farkında mısınız? Müslüm Baba'nın pop ve rock şarkıları cover'laması bir anda jiletçi gençliğin simgesi olmaktan çıkardı, üniversiteli, cool gençlerimizin sevgilisi olmaya götürdü. Her zaman savunduğum birşey var ki, zaten hepsinin derinliklerinde su götürmez bir arabesk sevgisi vardı, sadece açığa çıkarmak için bir bahane arıyordular.

Beni tanıyan herkes bilmez ama benim en sevdiğim iki müzik türü metal ve arabesktir. Ayrıca ben Türkiye'de müthiş bir çoğunuluğun arabeski çok sevdiğini düşünüyorum. Ama geçmişten gelen ötekiye hayranlık ve arabeskin hayran kitlesi vs. bunu ifade etmelerine engel. Müzik kültürü çok küçük yaşlarda oluşmaya başlayan bir olgu; Türkiye'de çoğu insanın coğrafi(bkz: Türkiye'nin jeopolitik önemi falan filan), sosyal hayat ve kökenler sebebiyle kulakları arabeskle harmanlanmıştır. Hepsi arabesk değil belki ama doğu ezgileri diyelim. Bu yüzden ister minibüs şoförü, ister Ph.D sahibi olsun insanımızda sadece arabesk müziğe değil, arabesk kültürün tümüne eğilim vardır(Ondan başka bir yazıda detaylı bahsederim fırsat olursa). Türkiye'nin en çok ilgi gören rock grubunun Duman olması tesadüf olmasa gerek.

Eski konserlerinin hemen hemen tümünde kendini jiletleyen gençler bulmak mümkündü. Bu duruma verilen tepki kişiden kişiye değişir. Sonuçta bazı insanlar için müzik arka fon aracı, bazı insanlar için de duygu boşalmasıdır(benim için de öyle mesela). Ama buna tepki gösterip, Ceza'nın konserinde haykırarak küfrediyorsan, Şebnem Ferah'ın konserinde ağlıyorsan, Lamb of God konserinde ölüm duvarı yapıp karşındakine koşarak çarpıp yere seriliyorsan samimiyetsizsindir, çünkü senin için de müzik içindeki aşırılıkları ortaya çıkarmana yarayan bir olgudur.

Neyse efenim, bu sorunlar zaten bitti, artık gerine gerine Müslüm Baba diye bağırabilirsiniz; eskiden sevmezdiniz ama son kasetleri çok iyi abi...